Carl Ehrhard Old School Riesling Trocken 2021

Proefnotitie Carl Ehrhard Old School Riesling Trocken 2021

Verfrissende geur van ananas, citroen, groene appel en vers groen fruit. De smaak is krachtig en heeft typische appelzuren, wat steenfruit, lentebloesem en een uitzonderlijke mooie balans. Heldere kleur met een groene zweem. Knisperende Riesling met een hoog doordrinkgehalte. 

Wijn & Spijs

Perfect als aperitief! Maar ook ideal om de warmte te blussen of de dorst te lessen. Bijvoorbeeld op een zonnig terras of tijdens een ontspannen borrel. Qua gerechten, lekker bij visgerechten, een Wiener Schnitzel met een flinke kneep citroen of een zuurkoolschotel met worst. Ook ideaal bij kaasfondue, raclette of een overrijpe brie.

Overige informatie

Carl Ehrhard belichaamt de nieuwe generatie Duitse wijnmakers, die al hun kaarten zetten op droge wijnen van klassieke druivenrassen. In het geval van Ehrhard is dat vooral Riesling. De wijngaarden van Weingut Carl Ehrard liggen op de Rüdesheimer Berg, een van de beste percelen op deze berg en automatisch een Rieslingbolwerk bij uitstek. 

De wijngaarden hebben een ideale ligging op de glooiende hellingen, beschut tegen de koude noordenwinden door het Taunusgebergte. De brede Rijn fungeert als een warmte regulator voor de zuidelijk gelegen wijngaarden. Hij vinifieert zijn Rieslings in een overwegend droge stijl - 'trocken' of 'feinherb' (fractie minder droog) - met het oog op consumptie aan tafel. Behalve Riesling produceert hij ook een interessante Spätburgunder, de Duitse versie van Pinot Noir. Na Riesling is dit de meest aangeplante druif van de Rheingau.

Druivensoort(en)

Riesling 

Onderstaand volgt nog een bijdrage van Joost Overhoff die een bezoek aan Carl Ehrhard heeft gebracht en die zo vriendelijk is geweest om toestemming te verlenen om dit artikel op mijn site te plaatsen. Waarvoor dank!

WEINGUT CARL EHRHARD

Overgenomen van de website

www.cacciucco.nl

In Rieslingland

DUITSE WIJNIMPRESSIES

‘Als je in Europa bent, drink dan Europese wijn’.

Dat is mijn roestvrijstalen stelregel die ik heb opgenomen onder A in HET ABC VAN WIJN KOPEN. Het is een misdaad tegen het milieu om producten die vrijwel helemaal uit water bestaan de halve of hele aardbol over te slepen. (Om over water zelf maar niet te spreken).
Van hoe dichterbij, hoe beter. Spitzenkandidat = Duitsland, thuisland van een van de heerlijkste heerlijkheden die er zijn: riesling.

We zijn in de Rheingau, een rieslingwalhalla. Hier is Onze Lieve Heer zo lief geweest een knikje in de Rijn te leggen, zodat de hellingen er pal op het zuiden liggen. Een paar jaar geleden, tijdens onze fietstocht van Toscane naar Nederland, hebben we erop uitgekeken vanaf de overkant van de Rijn. We zaten met uitzicht op de beroemdste wijngaarden van heel Duitsland bij een camping aan het bier. Drinkbare wijn hadden ze niet. De perfecte variant van een tantaluskwelling.
Dit keer steken we de machtige rivier over en ontmoeten een wijnman-en-belevenis-in-één. Hij ziet er groot en sterk uit en hij lacht veel, Carl Ehrhard, wijnbouwer te Rüdesheim. Maar als je beter kijkt zie je dat ook de zware kant van het leven niet aan hem is voorbijgegaan. Lang hoef je niet te wachten om te ontdekken hoe.

Carl, inmiddels eind vijftig, is een wijnbouwerszoon. Maar tussen vader en zoon boterde het nooit. Twee jaar lang zoekt de zoon zijn heil daarom ver weg, in Zuid-Afrika. In Duitsland neemt hij een slopende baan, een glijbaan ook, op weg naar een burn-out.
Dan komt hij met piepende remmen tot stilstand. Hij neemt het bedrijf van zijn vader over en gaat alles anders doen. Zijn nieuwe motto:

Zurück in die Zukunft

Vanaf nu gaat hij voor alles de tijd nemen en gaat hij ook zijn wijnen de tijd geven. Zijn rieslings begint hij pas te verkopen twee jaar na de oogst.
In een eerdere fase was het wijngoed meegegaan met de tijd: vinifiëren in roestvrijstaal, alles temperatuur-gecontroleerd. Nieuwe, strakke etiketten… En toen kwam Carls Wende: ‘Stop! Halt! Zurück’.
Carl kocht houten vaten en zelfs een ouderwetse wijnpers, zo een uit grootmoeders tijd.
Zijn stalen vaten gebruikt hij alleen nog als tussenopslag. Vinifiëren doet hij weer in hout, maar dan niet zoals vroeger. Hij wil niet ‘gewoon terug’, hij wil ‘terug in de toekomst’. Carl gelooft dat zijn houten vaten goed zijn voor de micro-oxidatie van zijn wijnen. Houten wijnen wil hij in geen geval. Dus al zijn hout is oud. En daarin houdt hij zijn wijnen tot wel dertien maanden ‘sur lie’, in het goede gezelschap van de gistresten.

Bijna was hij meegegaan met een nieuwe bijna-mode: vinifiëren in grote aardewerken amforen, zoals ze heel vroeger deden in oerstreken als Georgië. Hij had ze al besteld toen hij zich realiseerde dat hij het deed voor de hype. Stop!, opnieuw.

Hij wil alleen terug als het zin heeft. Wel heeft hij de etiketten van weleer weer van stal gehaald. En dat werkt. Na een periode dat zoiets gold als oubollig, zien ook jongeren het nu juist als een teken dat hier iets bijzonders aan de hand is, dat er achter dat etiket geen wijn zit die inwisselbaar is met de hightech wijnen die ongeveer hetzelfde smaken, van waar ze ook komen.
En de klimaatverandering? Ja, het is een probleem, maar nog niet zo erg. Vroeger was het een probleem de rieslingdruiven volledig rijp te krijgen. Dat werd dan gecompenseerd door ‘De zon in een zak’. Lees: suiker. Dat hoeft nu niet meer. En als het te warm wordt kan je dat tot op zekere hoogte reguleren door de snoeiwijze. Zou je vroeger zo snoeien dat je druiven maximaal veel zonlicht krijgen, tegenwoordig geef je ze meer schaduw. Voor zolang als het gaat.

We zitten buiten en Carl, op blote voeten, laat een indrukwekkende rij rieslings aan onze papillen voorbij trekken. Net als in de Pfalz gebruikelijk is, bezit hij vele stukjes wijngaard op verschillende plekken. En bij diverse ervan maakt hij wijnen die uitsluitend voortkomen uit één zogeheten ‘Urstück’. De verschillen zijn opvallend. In de ene ziet hij een makkelijke vrouw, een andere is juist introvert en complex.
Er komt een vrouw aan met een rollator. Het is Erhards echtgenote. Dat ze weer loopt geldt als een wonder. Na een ongeval met de mountainbike was ze compleet verlamd en haar was voorgehouden dat dat waarschijnlijk zo zou blijven. Ook dat hielp om het leven te relativeren en je te beperken tot de kern.
Tot die kern van het leven behoort… riesling. Volgens Carl is het de grootste witte wijn die er bestaat, mits goed gemaakt.
Hij glundert. ‘Als je na een copieuze maaltijd een goede Sauternes hebt gedronken, denk je: ‘En nu naar bed’. Maar na een goede Riesling Auslese roep je:

‘Wáár is de dansvloer?!’

Weingut Carl Ehrhard
(werkt biologisch)

©  Joost Overhoff